คำคมจากฮกหลง
1.
ถ้าคุณคิดจะเป็นใหญ่
คุณก็จะได้เป็นใหญ่ถ้าคุณคิดอยากเป็นอะไรคุณก็จะได้เป็นสิ่งนั้น
2. เพราะแสวงหา
มิใช่เพราะรอคอย เพราะเชี่ยวชาญมิใช่เพราะโอกาสเพราะสามารถมิใช่เพราะโชคช่วยดังนี้แล้ว
"ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน"
3.
นกทำรังให้ดูไม้ ข้าเลือกนายให้ดูน้ำใจ
4.
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด
5.
ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด
6.
ผู้ที่มีเกียรติ คือ ผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น
7. ถ้าสติไม่มา
ปัญญาก็ไม่มี
8.
ไม้คดใช้ทำขอเหล็กงอใช้ทำเคียว แต่ คนคดเคี้ยวใช้ทำอะไรไม่ได้เลย
9. เล่นหมากรุก
อย่าเอาแต่บุกอย่างเดียวเดินหมากรุกยังต้องคิดเดินหมากชีวิต จะไม่คิดได้อย่างไร
10.
เมื่อใครสักคนหนึ่ง ทำผิดท่านอย่าเพิ่งตำหนิหรือต่อว่าเขาเพราะถ้าท่านเป็นเขา
และตกอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นเดียวกับเขาท่านอาจจะตัดสินใจทำเช่นเดียวกับเขาก็ได้
11.
การบริหารคือการทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยมือผู้อื่น
12.
ผู้ปกครองระดับธรรมดา ใช้ความสารมารถของตนอย่างเต็มที่
13.
ผู้ปกครองระดับกลาง ใช้กำลังของคนอื่นอย่างเต็มที่
14.
ผู้ปกครองระดับสูง ใช้ปัญญาของคนอื่นอย่างเต็มที่
15. อ่านคนออก
บอกคนได้ ใช้คนเป็น
16.
เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ใช่ หรือ อาจจะ" เขามีความหมายว่า
"อาจจะ"
17.
เมื่อนักการฑูตพูดว่า "อาจจะ" เขามีความหมายว่า "ไม่"
18.
เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ไม่"เขาไม่ใช่นักการฑูตเพราะนักการฑูตที่ดีจะไม่ปฏิเสธใค
ร
19.
เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ไม่" หล่อนมีความหมายว่า "อาจจะ"
20.
เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "อาจจะ" หล่อนมีความหมายว่า "ใช่ หรือ
ได้"
21.
เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ใช่ หรือ ได้" หล่อนไม่ใช่สุภาพสตรี.
22.
สุภาพสตรีจะไม่ตอบรับใครง่าย ๆ
23.
คิดทำการใหญ่ อย่าสนใจเรื่องเล็กน้อย
24.
ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถ มองเห็นคิ้วของตน
25.
คนส่วนใหญ่ใส่ใจกับผลได้ระยะสั้นเท่านั้นแต่คนฉลาดอย่างแท้จริงจะมองไปยังอนาคต
สามก๊ก
- คุณธรรมสำคัญกว่าชีวิต
- เมื่อไม่อาจพิทักษ์ความเป็นธรรม
ก็อย่าบิดเบือนความเป็นธรรมให้สอดคล้องกับตัวเอง
- ผู้ที่รู้ดีว่าอะไรเป็นความดี ความชั่ว
แต่ไม่ปฏิบัติตาม เขาเรียกว่ามือถือสากปากถือศีล
- ความประหยัดเป็นคุณธรรมของสุภาพบุรุษ
ความตระหนี่เป็นอุปนิสัยของคนต่ำทราม
- ประหยัด มัธยัสถ์ เป็นทางสร้างตัว
- ความซื่อสัตย์ สุจริต ความกล้าหาญ พากเพียร
บากบั่น เป็นหนทางสู่ความสำเร็จ
- หยาดฝนคือเมตตาจากฟ้าฉันใด
น้ำพระทัยฝ่าบาทก็ปกเกล้าทั่วหล้าฉันนั้น
- คุณธรรมน้ำมิตร คบที่จิตใจ หลักความเป็นคน
ควรยึดถือไว้ให้มั่น
- ถ้าเพื่อแก้แค้นส่วนตัว จะไม่สนใจกฎหมาย
ต่อให้เป็นการกระทำเพื่อความกตัญญู ก็ไม่มีใครยกย่องว่าเก่ง
- ความแค้นเปรียบเหมือนดาบสองคม
ทำร้ายได้ทั้งคนอื่นและตนเอง
ถ้ายิ่งไปถูกผู้ไม่เกี่ยวข้อง ก็ถือว่าเป็นบาปหนัก
ควรใช้เมตตาลบล้างความแค้นความบาดหมางให้สิ้นสุด
- ช่วยคนดีกว่าทำร้ายคน
- อธรรมย่อมไม่อาจชนะธรรม
- เกิดเป็นคนควรเป็นคนซื่อสัตย์
และเป็นผู้เสียสละ
- ผู้มีอุดมการณ์และความเมตตา
จะไม่ทำลายเมตตาเพื่อรักษาชีวิตไว้ แต่จะยอมเสียสละชีวิตของตนเพื่อรักษา เมตตาธรรม
- มีแต่น้ำท่วมคนตาย ไฟเผาคนวอดวาย
แต่ผู้มีเมตตาตายด้วยเมตตายังไม่เคยมี
- ความกตัญญูกตเวทีเป็นหลักธรรมของฟ้า
เป็นคุณธรรมของดิน และเป็นหลักการดำเนินชีวิตตของคน
- รักของบิดามารดา เป็นรักเที่ยงแท้แน่นอน
- เกิดเป็นบุตรให้รู้จักกตัญญูบิดามารดา
เกิดเป็นศิษย์ให้รู้จักคารวะครูบาอาจารย์
- ความซื่อสัตย์ของสามีภรรยา
เป็นสมบัติอันล้ำค่าของครองครัว
- ลูกเมีย ตายแล้วเราจะได้พบหน้ากันหรือ
- ผู้ใดนับถือบิดามารดา ผู้นั้นย่อมเป็นสุข
- ยศถาบรรดาศักดิ์ เป็นของนอกกาย
ลูกแก้วเมียขวัญ เป็นความสุขอันแท้จริงของมนุษย์
- มีลูกไม่อบรม ถือเป็นความผิดของพ่อแม่
- ความกตัญญูกตเวทีที่บุตรมีต่อบิดามารดาคือ
บุตรไม่พึงกระทำการฝ่าฝืนขนบธรรมเนียมประเพณี
- บิดามารดาย่อมมีกังวลห่วงใยเป็นอาจิณว่า
บุตรจะเจ็บไข้ได้ป่วย บุตรจึงควรดูแลร่างกายให้มีสุขภาพดีอยู่เสมอ
นี่เป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทีของบุตรที่มีต่อบิดามารดา
- ผู้มีคุณธรรม ไม่ทำร้ายผู้บาดเจ็บ
ไม่จับคนชรามีผมหงอกของมาเป็นเชลย
- สัตว์เดรัจฉานมันยังรู้คุณคน
เป็นมนุษย์ไม่รู้จักบุญคุณของท่านผู้มีคุณแล้ว สู้สัตว์เดรัจฉานไม่ได้
ช่างน่าอับอายแก่เดรัจฉานผู้มีชาติต่ำช้า
- บุตรวัยฉกรรจ์พึงครองตนอย่างนี้คือ อยู่ในบ้าน
ก็กตัญญูกตเวทีต่อบิดามารดา อยู่นอกบ้านก็ให้ความเคารพผู้มีอายุมากกว่า
- ดำเนินการใดให้ระมัดระวัง
- พูดคำสัตย์จริง ๑ รักคนทุกคน๑ ใกล้ชิดผู้มีเมตตาการุณย์๑
ถ้าปฏิบัติได้อย่างนี้หากพอมีเรี่ยวแรงอยู่บ้าง จึงค้นคว้าหาความรู้ต่อไป
- สาธุชนรู้จักแต่คุณธรรม
ปุถุชนรู้จักแต่ผลประโยชน์
- ผู้ทรงคุณธรรมไม่เคยโดดเดี่ยว
เหมือนคนมีบ้านต้องมีเพื่อนบ้าน
- บุคคลใดไม่รักบิดามารดาของตน
แต่กลับไปรักคนอื่นถือเป็นเรื่องขัดธรรมชาติ และเป็นความชั่ว
- การจะอบรมสั่งสอนประชาชนให้รักใคร่กัน
ไม่มีอะไรดีไปกว่าการให้รู้จักความกตัญญูกตเวที
-
การจะอบรมสั่งสอนประชาชนให้มีมารยาทและนอบน้อมกันไม่มีอะไรดีไปกว่าการให้รู้จักเคาร
พพี่ชาย
- สัตบุรุษที่หมั่นดูแลบิดามารดาของตน ด้วยรักและเคารพยาวนานสม่ำเสมอ
นับว่าเป็นบุตรผู้มีความกตัญญูกตเวที และเป็นที่ยกย่องให้ก้องเกียรติในหมู่ชน
- ผู้รักบิดามารดาของตน
ย่อมจะไม่รังเกียจบิดามารดาของผู้อื่น ผู้เคารพบิดามารดาของตน
ย่อมจะไม่เหยียดหยามบิดามารดาของคนอื่น
- ความกตัญญูกตเวทีที่บุตรมีต่อบิดามารดาของตน
เป็นหน้าที่ตามธรรมชาติของบุตรการที่บุตรนำเอาการสนองคุณปรนนิบัติบิดา
ไปสนองคุณปรนนิบัติมารดาย่อมเป็นความรักที่บุตรมีต่อบิดามารดาโดยเท่าเทียม กัน
- การทำความดีทั้งปวงที่เกิดจากใจคน
ไม่มีสิ่งใดดีไปกว่าความกตัญญูต่อบิดา
- บิดามารดาย่อมเป็นที่รักของบุตร
บุตรย่อมเป็นที่รักของบิดามารดา เป็นกฎธรรมชาติ
- บิดามารดารักบุตรยิ่งกว่าแก้ว
- ผู้มีอายุสูงแปดสิบปีย่อมจะมีบุตร
เพราะบุรุษไม่เหมือนสตรี
- ดีร้ายอย่างไร เมื่อเป็นลูกในไส้
ควรเลี้ยงลูกดูไปก่อน บิดามารดาจงเห็นเถิดว่า เสือนั้นถึงร้ายอย่างไร
ก็ไม่ทำอันตรายลูก
- จงทำตนให้เปนบุตรที่ดี
วันหน้าจะได้เป็นบิดามารดาที่ดี
- บุตรจะมีหรือไม่ แล้วแต่บุญกรรมนำพา
จะหวังให้เป็นไปตามใจปรารถนานั้นไม่ได้ อนึ่ง ถ้าได้บุตรที่ดีก็ดีไป
ถ้าได้บุตรที่ชั่วก็จะพาให้ตระกูลอับเฉา ร้ายยิ่งกว่าไม่มีเสียอีก
- คุณของพ่อคือการเลี้ยงดู
คุณของแม่คืออบรมสั่งสอน เราเป็นบุตรต้องยอมตายด้วยความกตัญญู
คนที่ไม่รู้จักบรรพบุรุษของตนก็ต้องยากจน
- เราเป็นหนี้บิดามารดาในข้อที่ว่า
ท่านเป็นผู้ได้ให้กำเนิดบังเกิดเกล้าตัวเรามา
- เลี้ยงบุตรไม่สอนเหมือนเลี้ยงปลา
เลี้ยงบุตรีไม่สอนเหมือนหมู
- ใจราษฎรแข็งเหมือนอย่างเหล็ก
กฎหมายรัฐบาลควบคุมเหมือนเตาหลอม
- นกรังเดียวบินแยกไปฉันใด
พี่น้องควรแยกกันอยู่ฉันนั้น
- จงเก็บอารมณ์ไว้เถิด จะเห็นความสว่างข้างหน้า
- เมื่อใครทำชั่ว ย่อมแพ้ภัยตัวเอง
- สวรรค์มีตาเวรกรรมมีจริง
- ทำผิดครั้งเดียว เหมือนตราบาปตลอดชาติ
- คนเราถ้าไม่ก่อกรรมทำเข็ญ
ย่อมไม่กลัวใครจ้องทำลาย
- รู้ว่าผิดแล้วคิดแก้ไข จึงนับว่าประเสริฐ
- หากทำสิ่งถูกต้องดีงาม
ไม่ต้องกลัวประวัติด่างพร้อย
- คุณความดีเป็นรางวัลอันสูงสุด
- ในที่ที่มีความละอายใจ
ย่อมมีคุณความดีปรากฏอยู่
- คนที่ตายเพื่อความดี ไม่เคยสูญสลาย
- อย่าขายคุณความดีเพื่อซื้อความร่ำราย
- มีค่าเท่ากับสรรเสริญคุณความดี
- คนทำดีหากพลาดพลั้งสักครั้ง
ที่ผ่านมาก็เท่ากับสูญเปล่า
- คุณความดีเป็นอาวุธที่ถุกขโมยไม่ได้
- ความกลัวเป็นอุปสรรคของความดี
- คุณความดีย่อมหนีจากใจของคนละโมบ
- คุณความดีไม่คร่ำครึ
- คุณความดีและความสุข เป็นเหมือนแม่ลูกกัน
- ธรรมดามนุษย์ที่เกิดมาในโลก
ถ้ายังไม่ถึงแก่วาระที่จะเป็นอันตรายแล้ว เทพเจ้าย่อมช่วยอภิบาลรักษา
- คนเราเกิดมาจะดีหรือชั่ว
ขึ้นอยู่กับบุญทำกรรมแต่ง จะเอารูปร่างหน้าตาเป็นเครื่องวัดนั้นไม่ถูก
- คูณธรรมความดีงาน เป็นสุขภาพของจิตใจ
คุณความดีเป็นถนนเดินไปสู่เกียรติยศ
- ความกตัญญู เป็นการแสดงถึงจิใจ
ที่สูงและประเสริฐยิ่งนัก
- เลือกทำความดี เพื่อหลีกความชั่ว
- สร้างแต่ความดี คือ สร้างแต่ความสุข
- อย่าปิดหนทาง ในการสร้างความดี
- ไม่สามารถแยกดี แยกชั่ว
เป็นคนที่น่าห่วงที่สุด
- คุณธรรมความดีมิได้มีอยู่ที่ลิ้น
หากมีอยู่ในใจ
- มิมีสิ่งใดที่ไม่ประสบผลสำเร็จ
หากมีความขยันอดทน
- คนดีเกลียดความชั่ว เพราะรักในคุณธรรม
- ความสัตย์ซื่อ คือ มรดกที่มีค่ามากที่สุด
- การกระทำทั่งมวล ความซื่อสัตย์สำคัญที่สุด
- ความดี คือ เว้นจากการทำบาป และไม่ทำบาปด้วย
- รู้จักตนเอง คือ ผู้รู้อย่างแท้จริง
- ประพฤติต่อผู้อื่นอย่างไร
พึงได้รับผลอย่างนั้น
- มีคุณธรรมเป็นนิจ ชีวิตจะมีแต่สุขเสมอ
- ความหวาดหวั่น เป็นอุปสรรคแก่การสร้างคุณธรรม
- ความสัตย์ซื่อ เป็นกุศโลบายที่ดีที่สุด
- คุณธรรมเท่านั้น ที่สูงค่าล้ำเลิศ
- คุณความดี คือการแสดงออกของจิตใจที่ดี
- เคารพผู้อื่นแล้วผู้อื่นจะเคารพท่าน
- มารยาทดี ต่อผู้อื่น ย่อมมีค่ายิ่ง
- มารยาทอ่อนโยนเป็นมิตรกับคุณธารรม
ยากที่จะแยกออก
- ความอดทน คือ บิดาแห่งคุณธรรม
- จิตที่ยึดมั่นในพุทธธรรม ไม่มีมารมารบกวน
- คุณความดี เป็นฐานสร้างมิตร
- การสร้างความดี เหมือนปีนป่ายขึ้นเขา
ต้องใช้ความพยายามสูง ส่วนการทำชั่ว เหมือนลงเขาไม่ต้องใช้แรงอะไร
- คุณธรรมความดี เป็น อมตธรรม
ผู้สละเพื่อคุณธรรม ย่อมไม่ดับสูญ
- ซื้อด้วยตาบอด ขายก็ต้องบอดตาม
- ให้ตอบแทนความดีด้วยความดี
คือคุณสมบัติของนักปกครอง
- ความเที่ยงธรรมไม่เอนเอียง
คือคุณสมบัติผู้ปกครอง
- อยากให้คนจงรักภักดี
เราต้องซื่อตรงต่อหน้าที่ของเรา
- ความโง่เขลาต่อเวลากลางคืนของจิตใจ
แต่เป็นเวลากลางคืนที่ปราศจากดวงเดือนหรือดวงดาว
- ค้าขายทำง่าย หุ้นส่วนเข้ายาก
- ชีวิตคือความซื่อสัตย์
- สิ่งที่อับอายขายหน้า สำหรับผู้มีเกียรตินั้น
คือเมื่อเขาทำไม่ได้อย่างที่เขาพูด
- คนอ่านคนอื่นออก คือคนคงแก่เรียน
คนรู้จักตัวเอง คือคนฉลาด
- รู้แน่ว่า เขาไม่ได้ทำผิดร้ายอะไร
แม้แต่คิดร้ายต่อใครก็ไม่เคยคิด เช่นนี้ เขาก็ไม่มีความกลัว
ผู้มีเกียรติทุกคนจึงเป็นผู้กล้า
- ไม่ดื้อดึงโดยไม่คิดถึงเหตุผล
คือคุณสมบัติผู้ปกครอง
- ไม่ตัดสินอะไรเอาแต่ใจตัว
คือคุณสมบัติผู้ปกครอง
- ให้ตอบแทนความชั่วด้วยความยุติธรรม
คือคุณสมบัติของนักปกครอง
- อยากให้คนมีกำลังใจช่วยเหลือเรา เราต้องประพฤติเป็นคนดีที่สุด
- อย่าประพฤติต่อผู้อื่น
เหมือนที่เราหวังจะให้ผู้อื่นทำแก่เรา
- อยากให้คนเคารพนับถือ
เราจะต้องมีเมตตาจิตต่อเขาอย่างแท้จริง
- ผู้ซื้อใช้เงินปลอม ผู้ขายให้ของเก๊
- ใช้คนให้เหมือนใช้ไม้
ถ้าผุไปนิดเดียวอย่าโยนทิ้งทั้งท่อน
- ถ้าคนใดไม่ได้ทำความผิดไว้
แม้ในเวลาดึกสงัดจะมีเสียงเคาะเรียกเขาก็หาสะดุ้งไม่
- ไม้คดเขาเอาไปทำขอ เหล็กงอเขาเอาไปทำเคียว
แต่คนคดเคี้ยวเราไม่ควรร่วมด้วย
- ไม่ถูกถาม จงรับสารภาพเสียแต่เมื่อทำผิด
- ไม่ว่าผู้ใดขณะที่มีจิตใจเขม็งตึงเครียด
อดชะล่าเลินเล่อมิได้ ไม่ว่าเป็นความชะล่า เลินเล่อน้อยนิดปานใด
อาจเป็นต้นเหตุแห่งความผิดพลาดถึงแก่ชีวิต
- ไม่ว่าสิ่งหนึ่งวิเศษล้ำค่าปานใด
ก็ไม่ทรงค่าเท่าชีวิตตนเอง
- ของสิ่งหนึ่งไม่ว่าเป็นขมหรือหวาน
เมื่อคิดทานต้องทานลงลงไป
- บางครั้งชีวิตไม่ง่ายนัก
บางครั้งกระทั่งคิดตายก็ไม่ใช่เรียนง่ายดาย
- บางครั้งชีวิตคนเฉกเช่นการพนัน
หากชนะร่ำไปไม่พ่ายแพ้สักครา การพนันเช่นนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นไร้รสชาติ
ต้องมีแพ้มีชนะ จึงสนุกสนานสมใจ
- ความตายหนักดั่งขุนเขา เบาดั่งขนนก
- เรื่องราวของชีวิต ยังไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร
จะไปรู้เรื่องราวความตายได้อย่างไรเล่า
- ในโลกมีเรื่องที่สุดคาดคิดคำนวณ
สุดที่จะอธิบายได้เกิดขึ้นมากมาย
- เรื่องราวในโลก มีมากหลายที่มีใคร่สมเหตุผล
- เรื่องราวในโลกส่วนใหญ่ล้วนเป็นเช่นนี้
มีส่วนที่ดีก็มีส่วนที่เลวร้าย
-
ความจริงในโลกมีเรืองประหลาดพิกลอยู่มากหลายอย่างยิ่ง
- ทุกประการต่างเกิดขึ้นตามครรลองของมัน
เฉกเช่นกับเมื่อฝนประพรมดอกไม้ ใบหญ้า ต่างงอกงามขึ้นมา
- คนที่ในใจไม่มีอาฆาตแค้น
วันเวลาย่อมปลอดโปร่งแจ่มใสกว่า
- สิ่งที่มากับความแค้นอาฆาต
มีแต่ความพินาศดับสูญเท่านั้น
- ตัวความแค้นเป็นอาวุธชนิดหนึ่ง
มิหนำซ้ำเป็นชนิดที่น่ากลัวที่สุด
- อโหสิ ยังยิ่งใหญ่กว่าล้างแค้นมากนัก
ยิ่งใหญ่ชั่วกาลนาน
- ผู้ที่ชมชอบฆ่าคนที่สุด
มักเป็นผู้ที่กลัวตายที่สุด
- คนผู้หนึ่งเมื่อมีจิตใจเบิกบาน
มักใจกว้างเป็นพิเศษ
- รู้จักคนรู้จักหน้ามิรู้จักใจ
ยิ่งเป็นจอมโฉดชั่วสามานย์ คนภายนอกยิ่งสังเกตไม่ออก
- ท่านหากมีกำลังขวัญ
มันจะกลับกลายเป็นพลังอันมหาศาลชนิดหนึ่ง
- จิตใจคนยอกหยั่งคำนวณ
คนผู้หนึ่งที่แท้ดีเลวประการใด ไม่อาจสังเกตออกในเวลาสั้น ๆ เพียงมิกี่เดือน
- เนื่องเพราะมนุษยชาติมีน้ำใจ
มนุษย์จึงเป็นมนุษย์
- คนตายไม่สามารถกระทำเรื่องชั่วร้าย
ดังนั้นคนตายล้วนเป็นคนดี
- การถือดี คือ การหาที่ตาย
- ความตาย มิว่าสำหรับกับบุคคลผู้ใด
ล้วนเป็นเรื่องเจ็บปวดร้าวประการหนึ่ง
- ตายไยมิใช่เป็นหารพักผ่อนที่ดีที่สุด
- จะมีชีวิตอยู่โดยทรงคุณค่าเป็นที่ลำบากก็จริง
จะตายให้มีคุณค่า ยิ่งยากเข็ญกว่ามากนัก
- ลูกผู้ชายเงยหน้าอย่าให้อายฟ้าก้มหน้าอย่าให้อายดิน
- คนผูกลูกกระพรวนที่คอเสือ
ต้องเป็นคนแก้ลูกกระพรวน
- ปุถุชนมักปิดบังข้อบกพร่องของตนเสมอ
- สัตบุรุษท่านหนักแน่น มั่นคง
มุ่งมั่นเรื่องของตนจึงไม่แข่งดีกับใคร
- สัตบุรุษอยู่รวมกับใคร ๆ ได้อย่างสนิทสนม
แต่ไม่ลำเอียงเข้าข้างฝ่ายใด
- สัตบุรุษสั่งสมคุณธรรมให้พอกพูนเพิ่มทวี
พาลชนพอกพูนความชั่วช้าหนาแน่น
-
ลูกผู้ชายที่แท้จริงคนหนึ่งมาตรว่ารับความลำบากยากเข็ญปานใด ก็ไม่ควรกลัวตาย
- บุรุษความจริงชมชอบเข้าข้างตนเอง
- บุรุษที่ปราศจากความทะเยอทะยานอยาก
ไม่อาจนับเป็นบุรุษที่แท้จริง
- บุรุษที่ข่มเหงสตรี มิเพียงไร้ยางอาย
ทั้งยังไร้คุณค่า
- เป็นหญิงเมื่อยังไม่มีสามี อยู่ในเหย้าเรือน
ต้องอยู่ในโอวาทของบิดามารดา ครั้นมีสามีแล้ว ต้องอยู่ในโอวาทของสามี
- ธรรมดาเกิดมาเป็นลูกผู้หญิง
เมื่อมีอายุพอสมควร ก็ต้องตกแต่งให้มีสามี ออกเรือนไปด้วยกันทุกคน
- ถ้าเป็นหญิงบริสุทธิ์
ย่อมจะไม่ขอมีสามีถึงสองคน
- แผ่นดินมิได้ไร้เส้นหญ้า
หญิงรูปงามที่ดียังมีอยู่อีกถม
- ในใต้หล้ามีแต่อ้อมอกมารดา
จึงเป็นเกราะกำบังอันปลอดภัยที่สุด
- ความรักของมารดา เป็นประกายเจิดจ้าจำรัสที่สุด
ในอุปนิสัยใจคอของอิสตรี
- เพียงแต่ทารกแม้ต้องพึ่งมารดา
มารดาก็ฝากฝังชีวิตจิตใจกับทารกเช่นกัน
- ไม่มีมารดาคนใด มิมุ่งหวังให้บุตรธิดาของตัว
มีชีวิตด้วยความสุขสมบูรณ์
- มาตรแม้นในใต้หล้า มีแต่มารดา
จึงให้ความปลอดภัยแก่ทารก แต่ก็มีทารก จึงสามารถปลอบประโลมขวัญมารดา
ทำให้มารดาสงบเป็นสุข ความรู้สึกนี้ลึกล้ำพิสดารยิ่ง
- สตรีหากใจแข็งขึ้นมา
ยังแข็งกระด้างกว่าบุรุษมากนัก
- ผู้คนบางคนบอกว่าสตรีที่ชาญฉลาดจะไม่งดงาม
สตรีที่งดงามจะไม่ฉลาดเนื่องด้วยพวกนางกับกรประทินใบหน้ามิมีเวลาลับสมอง
-
การสะกดอดกลั้นนับเป็นคุณสมบัติประการหนึ่งของอิสตรี
- สตรีในโลก มีสักกี่นางที่ไม่หึงหวง
- ไม่ว่าเป็นสตรีที่เก่งกล้าสามารถปานใด
ต้องมีเวลาต้องการบุรุษ หากคิดสืบเชื้อสายต่อไป ยิ่งไม่อาจขาดบุรุษ
- ลูกผู้ชายกล้าทำกล้ารับ ไม่ใช่รักตัวกลัวตาย
ทำให้เกียรติของวงศ์ตระกูลเสื่อมเสีย
- สัตบุรุษสมบูรณ์ด้วยความรู้และคุณธรรม
จึงทำอะไรได้หลายอย่าง ต่างจากของใช้
ซึ่งของอย่างหนึ่งก็จะใช้ประโยชน์ได้อย่างเดียว
- บุคลิกอีกลักษณะของสัตบุรุษเปลี่ยนไปใน ๓
ลักษณะคือ ๑. มองจากที่ไกล ดูหนักแน่นมั่นคง น่าเกรงขาม ๒. อยู่ต่อหน้า
กิริยาสุภาพนุ่มนวล น่ารักน่าเคารพ
เมื่อเปล่งวาจา คำพูดจริงจังดังเหลือเกิน
- สัตบุรุษระมัดระวังคำพูด ประกอบกิจว่องไว
- ผู้ที่รู้ว่าตนมีข้อบกพร่องแต่ไม่ยอมแก้ไข
แสดงว่าเขามีข้อบกพร่องอย่างแท้จริง
- บุรุษใจคอกว้างขวางเบิกบานแจ่มใส
- ปุถุชนใจคอคับแคบขุ่นมัว
- ลักษณะของผู้มีเมตตาธรรมมี ๕ ประการ
- เคารพผู้อื่น
- ผ่อนผันให้ผู้อื่น
- มีความสัตย์ซื่อ
- มีความว่องไว
- มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
- คนดีเป็นครูของคนชั่ว
คนชั่วเป็นอุทาหรณ์ของคนดี
- คนโง่เขลามักเศร้าใจกับอดีต
- คนข่มได้ ฟ้าข่มไม่ได้ คนหยามได้
ฟ้าหยามไม่ได้
- คนไม่ควรกังวลว่าตนจะไม่มีตำแหน่งหน้าที่
แต่ควรกังวลว่าจะไม่มีความว่ารู้ความสามารถ เหมาะแก่ตำแหน่งหน้าที่
- คนที่ถูกเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ กระทบกระทั่ง
แต่อดกลั้นไว้ไม่ได้ ย่อมไม่อาจทำการใหญ่ได้
- ผู้ทีอายุ ๔๐ แล้ว ยังรังเกียจของสาธารณชน
เขาย่อมเอาดีไม่ได้ตลอดชีวิต
- ผู้ก่อสงครามเพื่อต้องการอำนาจ
แล้วตั้งตนเป็นใหญ่ ไม่ควรยกย่องว่าเป็นขุนนางเพราะหวัง ลาภยศ คำยกย่อง
ไม่ควรให้ทำงานเพื่อบ้านเมือง
- ถ้าเป็นชายซื่อสัตย์กตัญญูแผ่นดินแล้ว
ไม่ขอเป็นข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย
- เกิดเป็นชาย ถ้ามีความมานะพยายาม
ก็อาจเป็นขุนนางได้
- คนฉลาดคิดมากมักจะเข้าเนื้อ
คนโง่คิดมากมักจะเกิดประโยชน์
- เสือตายไว้หนัง คนตายไว้ชื่อ
- ปราชญ์ถ่อมตนยอมเป็นคนรั้งท้าย
จึงได้เป็นคนอยู่หน้า ปล่อยวางไม่เห็นแก่ตน จึงมีชีวิตอยู่ได้ดี
มิใช่เพราะปราชญ์ไม่เห็นแก่ตนดอกหรือ ตัวท่านเองจึงมีความสมบูรณ์
- กับคนด้วยกันยังไม่รู้วิธีปฏิบัติอย่างแท้จริง
จะไปรู้วิธีปฏิบัติต่อผีสางเทวดาได้อย่างไรเล่า
-
คนผู้หนึ่งหากมีความคิดอ่านลึกซึ้งมีแผนอุบายลึกล้ำ รับรองไม่กล้ากระทำผิด
- คนชาญฉลาดไม่เพียงรู้จักแสร้งเป็นเมามาย
ยังต้องรู้จักแสร้งเป็นโง่งม
- คนผู้หนึ่งต้องเคารพต่อตัวเองก่อน
ผู้อื่นจึงเคารพต่อเขา
-
ไม่ว่าอยู่ในสภาพลำบากยากเข็ญปานใดสามารถยิ้มสักครั้งนับเป็นเรื่องดี
- ไม่ว่าเป็นเส้นทางยางไกลปานใด
ทุรกันดารเพียงไหน ของเพียงท่านยินยอมเดิน ตั้งใจเดินฝ่าอันแน่วแน่
ต้องมีวันบรรลุถึง ไม่ว่าเป็นอุดมการณ์ลำบากยากเข็ญปานใด ขอเพียงท่านมีปณิธานหาญมุ่ง
ต้องมีวันประสบผล
- ความรักที่ลึกซึ้งกินใจ
ก็สามารถบันดาลให้ผู้คนใจแหลกลาญสลาย เช่นเดียวกับความปวดร้าว
- เรื่องราวความรักบางครั้งน่ากลัวยิ่ง
- ระหว่างรักและแค้น คล้ายคมดาบ
มีข้อแบ่งแยกตรงจุดใด ยากที่จะคำนวณได้
- ความรัก ความจริงตาบอด ความหึงหวงยิ่งสามารถทำให้คนที่ฉลาดที่สุด
กลายเป็นทั้งบอดทั้งโง่เขลา
- คนที่ไม่มีความรัก ไหนเลยมีความเชื่อมั่น
คนที่ปราศจากความเชื่อมั่น ไหนเลยเอาชนะได้ ?
- ชาติก่อนบุญสนองมาร่วมเรือลำเดียวกัน
ร้อยชาติบุญสนองมาร่วมเรือนหอ
- เมื่อได้เงินด้วยความเบิกบาน ย่อมต้องใช้เงินด้วยความเบิกบานใจ
- เจ้าเงินตัวนี้คล้ายกับสตรี
เมื่อท่านติดพัวพันนาง นางปั้นหน้าไม่สนใจท่าน เมื่อท่านคิดผลักไสนาง ก็ผลักไม่พ้น
- เงินสามารถบงการให้ปีศาจทำงานแทน
และก็สามารถติดต่อให้เทพยดาช่วยเหลือ
- มีเพียงเงินทองยังไม่พอ
เงินทองมิใช่สามารถบันดาลให้คนมีความสุขอย่างแท้จริง
- คนไยต้องไขว่คว้าหาเงินทอง
ตกเป็นทาสของเงินตรา
- มิว่าความลับใด จะช้าเร็วต้องมีวันถูกเปิดโปง
- ในโลกไม่มีความลับใดอยู่เลย
- มีแต่คนตายจึงสามารถรักษาความลับตลอดไป
- มิว่าเป็นความลับใด ย่อมต้องมีวันถูกคลี่คลาย
- เรื่องที่ยิ่งลี้ลับพิสดาร
ดูเปลือกนอกยิ่งมักจะธรรมดาสามัญ เนื่องเพราะเช่นนี้เอง ดังนั้น
มันจึงสามารถรักษาความลับไว้ได้
- คนที่กล่าวโป้ปด
หากไม่ใช่เพื่อประจบฝ่ายตรงข้าม ก็เพราะเพื่อปกป้องตนเอง
- แต่ละคนยากยิ่งจะไม่มีเวลาหลงตัวเองสักครา
- คนเราหากกระทั่งตัวเองยังไม่เชื่อมั่น
ยังจะเชื่อถือผู้ใดได้
- แม้นับเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องสุดยอด
แต่ในบางด้านก็กลายเป็นคนโง่เขลาได้
-
ไปมาหาสู่ด้วยความนอบน้อมให้ของกำนัลเพราะความหวังให้ช่วยเหลือ
- ผู้ที่ชอบดื่มสุรา
มักสามารถหาเหตุผลดื่มสักสองจอก
- ผู้รู้สึกสุราจนเมามาย พอรู้สึกสร่างเมาปัญหายุ่งยากใจจะอุบัติขึ้นมา
- คนที่อารมณ์หงุดหงิด มักคิดจะดื่มสุรา
- สุราแม้ทำให้ผู้คนลืมเลือนความกังวลได้
แต่ในใต้หล้ายังมีเรื่องราวอีกมากมาย สามารถทำให้ผู้คนมิต้องการสุราเลย
- ผู้ที่มีความหลังมากเกินไป
หากไม่กรอกตัวเองเมามาย ไหนเลยหลับลงได้
- น้ำไหลใสใส เขื่อนกันได้ นายที่ดีดี
เสียเพราะเหล้า
- มีชื่อในยุทธจักรเร็วเกินไป
หาใช่เรื่องดีงามไม่ คนที่มีชื่อเร็วเกินไป ยามค่ำคืนต้องมีเวลาที่นอนไม่หลับ
- สู้ผู้อื่นไม่ได้
แม้ไม่ใช่เรื่องเสื่อมเสียหน้าอันใด คิดยอมรับกลับไม่ง่ายนัก
- ถือกำเนิดเป็นชาวยุทธจักร
มีผู้ใดเป็นตัวของตัวได้
- คนผู้หนึ่งหลังจากมีชื่อ
มักไม่ต้องการเอ่ยถึงอดีตที่ขมขื่น
-
บางครั้งวีรบุรุษยิ่งใหญ่ก็กลับกลายเป็นโจรน้อย
- นักปราชญ์ลำบากด้วยใจ ปุถุชนลำบากด้วยแรง
- เบื้องหลังคนสามารถ
มักจะมีคนอื่นที่สามารถมากกว่า ข้างหลังคนสามารถคนเดียว ยังมีความสามารถอีกหลาย
- เขียนเสือ วาดหนัง แลไม่เห็นหน้าไม่รู้น้ำใจ
- ใกล้น้ำรู้ปลา ใกล้ป่ารู้นก
- อยู่บ้านไม่ต้องรับแขก
ออกนอกบ้านรู้น้อยหน้าเขา
- คนจนอยู่ในเมืองไม่มีใครรู้จัก
คนมั่งมีอยู่ในป่าก็มีคนรู้จัก
- รู้หน้าทั่วเมือง รู้ใจกี่คน
- ผู้พิจารณาสิ่งทั้งปวงง่ายๆย่อมจะมีความยุ่งยากมากมาย
- เขาผู้ไม่ประยัดก็ต้องเดือดร้อน
-
ระบายสีงูและตามแข้งขาขึ้นต้นไม้ไปจับปลาดังพูดมากและไม่ได้ผลอะไร
- ตั้งต้นขายได้ลงท้ายขายเล่น
- เห็นสภาพเวลานี้ควรคิดถึงสภาพเมื่อครั้งก่อน
- จงไปถึงที่นาก่อนเพื่อนและถึงที่นอนทีหลังเขา
-
แม้ท่านไม่อยากให้คนอื่นทำแก่ท่านท่านก็อย่าไปทำแก่เขา
-
เมื่อเวลาล่วงไปจะชื้อด้วยเงินด้วยพากลับไม่ได้
- ๓๐ไม่กล้า ๔๐ไม่มี ๕๐จวนถึงที่
-
เป็นการง่ายที่จะเปิดร้านขายของแต่ยากควบคุมให้เปิดอยู่เรื่อยไป
-
อย่าทะเลาะกับเมียเมื่อยามดึกจะรับความเปลี่ยวเปล่าตลอดคืน
- เมื่อยังมีเงินต้องหาหนทางไว้ก่อน
- งานการอยู่กับมนุษย์แต่ความสำเร็จอยู่กับ ดิน
ฟ้า อากาศ
- มุ่งเป็นพ่อค้าไร่นาปี่ปั่น
- งอมืองอเท้าต้องอยู่ศาลเจ้า
-
ความเศร้าเปรียบเสมือนนกท่านหามันมิให้บินไปบนศรีษะท่านยอมมิได้แต่ท่านห้ามมัน
มิให้ทำรังอยู่ในผมของท่านได้
- การล้มเหลวเป็นแม้บทแห่งความสำเร็จ
- หากท่านจะไปค้าขายจงขยาดต่อการอวดเงินของท่าน
- ปากว่าตาขยิบ
- คนกลัวคน เสือ เกรง เสือ
- ถ้อยคำคือลมอักษรเป็นหลัก
- คนใจดีถูกเขารังแกม้าใจดีถูกคนขี่
- จงแสดงอัธยาศัยต่อทุกๆคน
ดุจเดียวกับต้อนรับแขกคนสำคัญ
- ใส่ใจดีกว่ารักษาตำรา
- เรายังไม่ตายหนี้ยังไม่หมด
- มีลูกจนไม่นานไม่มีลูกรวยไม่ยืด
-
ท่านไม่ประสงค์ให้เขาทำอะไรแก่ท่านก็อย่าทำสิ่งนั้นแก่คนอื่นด้วย
- อย่าตอบจดหมายเวลากำลังโกรธ
-
อยู่ทรยศต่อที่ตนรับใช้จงรับความเอื้อเฟื้อของนายด้วยความเกรงกลัว
- อย่าเอาฝืนไปขายและซื้อไม้มาหุงแทน
- อันประเทศคับขันต้องการผู้นำที่ดี
- แต่ครอบครัวขัดสนต้องการแม่บ้านที่ดี
- มีลูกสาวสวยเหมืนปลูกส้วมไว้หน้าบ้าน
- เป็นคนกินขี้หมูดีกว่า
- ขนมเปี๊ย ๕ อัน แขก ๔ คน กินไม่หมด
- ผ้าขี้ริ้วนั่นแหละเป็นของเรา
- อย่าลืมตัวแม้คนอื่นทั้งโลกจะลืมท่าน
-
เป็นคนอย่าได้เชื่อใจเข้าเห็นน้ำทะเลอย่าได้เอาลิตรตวง
-
อย่าจ้างคนถ้าสูเจ้าสงสัยไม่ไว้ใจเขาและถ้าจ้างเขาแล้วสูเจ้าอย่าไปสงสัยเขา
- ผู้ใดรู้จักจน ผู้นั้นนับเป็นผู้ตื่น
ผู้ใดชนะอื่น ผู้นั้นเป็นผู้แข็งแรง ผู้ใดชนะตนเอง ผู้นั้นเป็นคนมีเดช
- ผู้ใดรู้จักพอ ผู้นั้นเป็นคนมั่งมี
ผู้ใดเมื่อตายแล้ว มีระลึกถึง ผู้นั้นก้อย่าค้ำฟ้า
- รักบ้าไม่ต้องหาม รักมือไม่ต้องทำ
- ไม่ต้องถามขุนนางให้ถามเจ้าหน้าที่
-
แม้การรบจะมีสนามแต่ต้องเอาความกล้าหาญเป็นที่ตั่ง
- เมื่อซื้อต้องประมาณราคาที่ขายก่อน
- ผู้รู้เสียงควรดีดให้ผุ้รู้ฟังเสียงเมื่อผู้ฟังไม่รู้เสียงอย่าดีดเลยเพราะเท่ากับสี
ซอให้ควายฟัง
- บัญชีต้องใช้ความคิด ข้าวสารต้องเอาใบตอง
สิ่งของต้องใช้ตราชั่ง
- เลี้ยงลูกเพื่อแก่เก็บข้าวกลัวแล้ง
- คนไม่เตือนไม่ดี ฆ้องไม่ตีไม่ดัง
-
ได้กำไรน้อยใช้จ่ายมากก็จะมีแต่เรื่องเดือดเนื้อร้อนใจตลอดชีวิต
- คนที่ไม่ทำอะไร
ได้แต่นั่งกินนอนกินถึงจะมีทรัพย์เท่ากับภูเขาหลวงก็ใช้ไม่เหลือรอย
- สิ่งที่แข็งที่สุด
เอาชนะได้ด้วยสิ่งที่อ่อนที่สุด
- เมื่อประตูบานหนึ่งปิด อีกบานหนึ่งก้อเปิด
แต่บ่อยครี้งที่เรามัวแต่ จ้องประตูบานที่ปิด จนไม่ทันเห็นอีกบานที่เปิดอยู่
- อย่ามัวมองหาความผิดพลาด จงมองหาทางแก้ใข
- ผู้ชนะไม่เคยลาออก และผู้ลาออกก้อไม่เคยชนะ
- เราเข้าใจชีวิต เมื่อมองย้อนหลังเท่านั้น
แต่เราต้องดำเนินชีวิตไปข้างหน้า
-
ไม่มีสิ่งใดช่วยให้คุณได้เปรียบคนอื่นเท่ากับการ ควบคุมอารมณ์ให้สงบนิ่ง
อยู่ตลอดเวลา ในทุกสถานการณ์
- พรสวรรค์ยิ่งใหญ่ ของมนุษย์ คือ
การที่เราสามารถเอาใจเขามาใส่ใจเรา
- ในธรรมชาติไม่มีสิ่งใดดีพร้อม
แต่ทุกอย่างก้อามบูรณ์แบบในตัวเองต้นไม้อาจบิดเบี้ยวโค้งงอ อย่างประหลาด
แต่ก้อยังคงความงดงาม
- มักพูดกันว่า
การเวลาเปลี่ยนทุกสิ่งแต่จริงๆแล้วคุณต้องเปลี่ยนทุก สิ่งด้วยตนเอง
-
การมีชีวิตอยู่นานเท่าไดไม่ไช่สิ่งสำคัญสิ่งสำคัญก้อคือ มีชีวิตอยบู่อย่างไร
- ท่านยิ่งใหญ่แล้วหรือ ต่ำต้อยที่สุดแล้วหรือ
เปล่าเลย ยังมีคนที่ยิ่งใหญ่กว่าท่าน และต่ำต้อยกว่าท่านอีกมากมายนัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น